Krakowskie sny Amona Goetha

Krakowskie sny Amona Goetha był to projekt poświęcony ofiarom komendanta obozu koncentracyjnego w Płaszowie oraz osobie ich oprawcy. Projekt miał miejsce w willi niegdyś zamieszkiwanej przez Goetha przy ul. Wiktora Heltmana 22. Goeth – znany ze swojej zbrodniczej działalności – sportretowany został w relacjach więźniów, którym udało się przeżyć niewolę w obozie pracy (późniejszym obozie koncentracyjnym). Korzystając z ich relacji oraz innych materiałów archiwalnych, artyści stworzyli tekstowo-wizualną opowieść podejmującą złożoną kwestię „nie-miejsc pamięci”.W ramach stworzonej przez artystów na poły historycznej, na poły potencjalnej narracji spojrzeli na krakowską rzeczywistość lat 40. przez pryzmat egzystencji Goetha w ówczesnych realiach. Twórców interesowały relacje interpersonalne komendanta (z rodziną, współpracownikami, ale i więźniami obozu, którzy niejednokrotnie zmuszeni byli funkcjonować pośród domowych przestrzeni Goetha), jak również jego obsesje i fantazmaty (m.in. wyobrażenie obozu pracy jako wcielonej utopii).Zamysłem artystów było stworzenie wizualno-tekstowej instalacji w dawnej wilii Goetha. Całość narracji została podzielona na rozdziały wyznaczające porządek poznawania ekspozycji. Opowieść – utrzymana w konwencji na poły onirycznej, na poły retrospektywnej – rozpoczynała się w momencie bezpośrednio poprzedzającym stracenie Goetha i toczyła się dalej jako ciąg jego myślowo-obrazowych reminiscencji o niepewnym statusie ontologicznym.Poprzez przyjętą perspektywę widz prowokowany był do przypatrywania się obrazom wojennego Krakowa oraz poznawania ówczesnych tras komunikacji – zarówno ścieżek spacerowych, jak i dróg, na których dochodziło do wymiany korespondencji pomiędzy płaszowskim obozem a siedzibami SS czy Gestapo (korespondencji przesądzającej często o śmierci setek osób).Narracji tekstowej odpowiadała warstwa wizualna. Każdemu rozdziałowi opowieści towarzyszył zestaw prac odnoszących się do rozpoznawalnych klisz wizualnych, ale też bazujących na materiałach archiwalnych. Prace realizowane były w różnych technikach - grafiki, kolażu, obrazu wideo. Zdjęcia: Michał Ramus, www.michalramus.com

źródło: 

http://www.artboomfestival.pl/pl/80/3/99/Szymon-Maliborski-i-Agnieszka-Dauksza